İlgili Makaleler
Avrupa Birliği'nin 27 ülkesinde 450 milyona yakın nüfusu ile 18 milyon yüksek öğretim öğrencisi, Türkiye'de 85 milyon 8 milyon yüksek öğrenim öğrencisi.
Türkiye'de 2006'nın çoğundan sonra 200 sayısı açılan son üniversite. Son zamanlarda konuyla ilgili aşağıdaki ifadeleri
Cumhurbaşkanı Erdoğan:
"Türk yüksek öğretim sistemi ileri bir düzeye ulaştı. Üniversite sayımızı 77207'yi kendisine söyleyeyim, Almanya'nın çok ilerisindeyiz. 8 milyon 400 bin üniversite gencimiz olduğunu söyledi. "Üniversiteleri sıralayan Times Higher Education'a göre bir üniversitenin değerini etkileyen en önemli faktör yayınlanmış araştırma sayısıdır.
Dr. Ufuk Akçiğit ve Dr. Elif Özcan-Tok, bu alanda yapılan en kapsamlı araştırma olan "Türkiye Bilim Raporu" nu hazırladı. Rapor, 1903-2018 yılları arasında yayınlanan 540 bin çalışmayı inceliyor.
Prof. Dr. Akçiğit üniversitelerin verimliliğini nasıl hesapladıklarını şöyle anlatıyor:
"Üniversitelerin çıktısı nedir? Akademik yayın. Üniversitelerde çalışan insanlar kimler? Araştırmacılar. Bu nedenle araştırmacı başına yayınların hesaplanması aslında bir üniversitede araştırmacıların üretkenliği anlamına geliyor. Aynı değil, etkili yayınlar var. Önemli dergiler Bazen çok zayıf dergilerde yayınlanan makaleler oluyor.Yayınlanan dergilerin etkilerini dikkate alarak hesaplamalarımızı yaptık.Yatay eksende, kişi başına kaliteye göre düzenlenmiş yayın sayısını görüyoruz. ekseninde bir üniversitede yayın yapan araştırmacıların oranını görüyoruz.
"Normalde, tüm araştırmacıların% 100'ünün yayın yapmasını bekleriz, ya da gönül ister. Ancak ona baktığınızda, araştırmacıların sıfıra yakın bir oranda yayın yapan üniversiteleri görüyoruz. "
2006'dan sonra açılan üniversiteler her iki eksende sıfır noktasına yakın.
Dolayısıyla 2006'dan sonra açılan üniversiteler her iki verimlilik kriteri açısından da eski üniversitelerin gerisinde görünüyor.
Türkiye'de 2006'dan sonra her iki üniversitenin% 50'den fazlası açıldı, aynı zamanda araştırmacı sayısı da arttı. Bugün son 15 yılda hızla büyüdü öğrenci sayısı 8 milyona ulaştı.
* Akçiğit'te bulunan Prof., 2006'dan sonra araştırmacı başına düşen lisans var diyor. öğrenci sayısında ciddi artış:"Araştırmacı başına düşen lisans öğrencisi sayısı arttıkça, araştırmacının verimliliğinin azaldığını görüyoruz. Bu aslında o kadar da şaşırtıcı değil. Çok fazla ders vermem gerekirse, araştırma yapmak için daha az zamanım olacak. "
Bilimsel yayınların sayısı da bunu gösteriyor.
Makale sayısı çalışmaların niteliği hakkında net bir fikir vermeyebilir. Yani sadece nicelik değil nitelik de önemlidir …
Sayısı da dahil olmak üzere Analizdeki alıntılar, makalelerin kalitesini anlamak için iyi bir yöntemdir.
Aslında, bir üniversitenin ürettiği atıf sayısı, Times Higher Education'ın üniversite sıralamasında dikkate aldığı ağırlıklı bir faktördür.
Diğer araştırmacılar, Türkiye'deki üniversitenin yurt dışından aldığı ve tweaking'in bu yapıya atıfta bulunmaları ve akademik etiğin önde gelen yayıncılarda olması gerektiğini belirtirken, bilime yön veren ülkelerin payının azalmasında, aşağıdaki niteliklere sahip ülkelerin payının ise bilim artıyor.
Bu Türkiye'de bilimseldir Yani araştırmalar evrensel bilime yön vermede yetersizdir.
Bakalım.
Bir makalenin kalitesi hakkında, etki puanı yani onun Yayınlandığı derginin prestiji ipuçları verebilir.
Doç. Dr. Selçuk Beşir Demir, "Şüpheli dergiler:Kim, neden yayınlıyor?" "300, 500, 1000 dolar ödüyorsunuz. Hakem süreci düzgün çalışmıyor. Makalenizi en fazla 1-1.5 ayda hızlı bir şekilde yayınlıyorsunuz. Bu dergiler, kendilerine para karşılığı gelen hemen hemen tüm makaleleri yayınlıyor."
Türkiye'de belli sayıda makale yayınlamak, akademik yükselmenin ön koşullarından biridir. Ayrıca yayınlanan makale ve bildiri sayısına göre ikramiye ödenen "akademik teşvik" adı altında bir sistem bulunmaktadır. Bunlar akademisyenleri daha fazla yayın yapmaya teşvik ediyor.
Doç. Dr. Demir, Türkiye akademisyenleri tartışmalı dergiye oryantasyonun maliyetini değerlendiriyor:
"Bir gölgeli dergide yayın yapmak için en az 300 $ ödemek zorundadır. Bazen 100 $ 1000 $ 'a kadar çıkarılır. Türkiye'de bildiğimiz gibi geçen yıl şüpheli dergilerde 20 binden 50 bine kadar 20 bini 1000 dolarla çarparsanız , ne yapacak. 20 milyon dolar kazandırıyor.
"Hadi kültürel boyuta gelelim. Türkiye'de yayıncılık dergisinde ilk üç ülke arasında olduğu bilinen gölge, Türk araştırmacı prestiji olarak kalmaya devam edecek mi? Türkiye'nin prestiji düşüyor. Türkiye'nin akademisyenlerin ve üniversitelerin saygınlığı düşüyor. Türkiye tarafından üretilen bilimsel bilgiye güven düşüyor. "
İntihal, CCC'nin" intihal "olarak tanımlandığı gibi. Akademi, bir kişinin eserinde başka bir kişinin ifadesiyle sahtekarlık ve hırsızlık, buluş veya fikir kaynağı göstermeden kendisine aitmiş gibi kullanılması anlamına geliyor.
Uğur Mumcu dikkat çekti. 1981 yılında kamuoyunda büyük yankı uyandıran ilk intihal vakalarından birine;
Mumcu, dönemin Yüksek Öğretim Kurulu (YÖK) Başkanı İhsan Doğramacı'nın "Annenin Kitabı" nın yazarıdır, ve Amerikalı Dr. Benjamin Spock'ın "Bebek ve Çocuk Bakımı" kitabında mizahi bir dille köşeyi köşeye sıkıştıran tüm tezler
HEC 2015 kararına göre zorunlu bir intihal tespit uygulaması ve benzerlik taşıyan tez ortalamaları olarak geçiyor. % 20'den fazlası kabul edilemez.
Ancak intihal, Türkiye sadece birkaç kişi için bir istisna değil.
Boğaziçi Üniversitesi'nden Dr. Ziya Toprak "Türkiye'de Akademik Yazı:İntihal ve Özgünlük'e Göre" makalenin üçte biri akademinin c çalıştığı Türkiye'de yüksek oranda intihal var.
Dr. Toprak araştırmasının sonuçlarını paylaşıyor:"Yüksek lisans tezlerinde yüksek intihal oranı% 36.8, doktora tezlerinde% 26.15. sıfır. Daha da kötüsü vakıf üniversitelerinde. Oran% 46. Hemen hemen iki tezden biri. En kötüsü orta ve düşük oranlar da eklenirse tüm bu oranlar yükseliyor. "Yüksek Öğrenim Öğrenci Disiplin Yönetmeliğine göre İntihal cezası bir yarıyıl için ertelendi. İntihal tespit edildiğinde disiplin cezası vermenin mümkün olmadığını söylüyor:"Öğretmen intihal tespit ettiğinde durumu bir üst makama bildirir. Maalesef intihali yapan bakanın oğlunun kızı olduğu öğrenilir. Milletvekili ve öğretmene cezalandırılmaması tavsiye edilir. Türkiye'ye özgü değildir, tüm dünyada. Sorunlar Türkiye'ye girmemizin içindedir.
"disiplin cezası verilmez, öğrenci kalmaz Tabii, öğrencileri yüksek derecede ciddi uyarmazsa, doktor yapacak. Akademi ülkemiz içinde çürüyecek yeni bir bilim üretemeyecek, özgün bir fikir sunmayacak hale gelecektir. "21. yüzyılda isim istememek isteyen akademisyenler başarılı olmanın özgünlüğünden geçtiğini vurguluyor:
"en büyük varlığımızı sunmaya çalıştılarsa kendimiz oluruz. Türkiye'nin bilim gelişiminin yanı sıra kendi fikirlerini de geliştirin ve yüksek öğretim kalitesine katma değer katacaktır. Ya da aldıkları diplomaların değerine gitmek maalesef sıfırlanıyor. "
